Maybe someday- Colleen Hoover

Cześć i czołem moi kochani!

Maybe someday
autor: Colleen Hoover
wydawnictwo: Otwarte
data wydania: 13 maja 2015
liczba stron: 440
gatunek: literatura obyczajowa, romans
moja ocena: 8/10














Po "Maybe someday" sięgnęłam totalnie spontanicznie. Po skończeniu "Cudownych i osobliwych przypadków Avy Lavender" nie wiedziałam za co się zabrać, a, że kupiłam tę książkę przyjaciółce, to postanowiłam skorzystać z okazji i przeczytać. 

"...ludzie nie wybierają, w kim się zakochują. Mogą jedynie wybrać, kogo dalej będą kochać."

Sydney- główna bohaterka żyje szczęśliwie, ma przyjaciółkę, ukochanego chłopaka i wspaniałe życie. Nigdy nie pomyślałaby, że to wszystko może utracić w zaledwie parę godzin, tym bardziej w swoje 22. urodziny. Traci chłopaka, przyjaciółkę i dach nad głową, ale za to zyskuje niesamowite znajomości. Kiedy mieszkała ze swoją byłą przyjaciółką codziennie wychodziła na balkon, by słuchać dźwięków gitary z mieszkania po drugiej stronie dziedzińca. Zakochuje się w grze chłopaka, który wzmaga w niej ogromne emocje. Kiedy wyprowadza się z mieszkania zdradzona przez przyjaciółkę i swojego chłopaka- Huntera, Ridge- gitarzysta z balkonu przygarnia ją do siebie jako współlokatorkę w zamian za pisanie tekstów dla jego zespołu, które okazują się strzałem w dziesiątkę. Jednak między nią a Ridgem zaczyna coś iskrzyć, coś, co nie może ujrzeć światła dziennego, ponieważ serce chłopaka jest już zajęte przez Maggie- jego dziewczynę. Ridge stara się bagatelizować uczucia względem Sydney, jednak nie sposób opanować serce, co oczywiście zostaje odwzajemnione przez dziewczynę.

"Życie w przeciętności jest stratą czasu."

Co ja tutaj mam napisać?! Książkę skończyłam dosłownie godzinę temu i nie potrafię się pozbierać psychicznie po tak wspaniałej historii. Oczywiście w opisie powyżej nie uwzględniłam ogromnie ważnego wątku, ale to musi być dla Was totalne zaskoczenie, tak jak i dla mnie było, więc nie będę spoilerować.  Jestem po prostu zgnieciona przez emocje zawarte w tej historii. Kończąc Ugly love miałam spore oczekiwania, ale również dystans do innych książek pani Colleen, ponieważ obawiałam się, że mogą jej nie dorównać. A tutaj takie zaskoczenie! Byłam taka głupia, że nie czytałam jej książek, że aż teraz moja głupota mnie boli! Jestem taka szczęśliwa, że mam jej autograf i zdjęcie.. czuję się tak, jakbym unosiła się nad ziemią zamiast chodzić! 
Przechodząc do akcji, tak jak już kiedyś wspominałam nadal nie przyzwyczaiłam się do braku walk i krwawych starć- jak to było w fantastyce. Zaczynam się obawiać, że z niej wyrastam! Jeżeli chodzi o akcję zawartą w tej książce, to jest odpowiednia, mimo tego, że nie jest porywająca czytałam ją z zapartym tchem. Bardzo ciekawiły mnie momenty tworzenia tekstów i piosenek przez Sydney i Ridge'a. A do tego ten soundtrack, który można zeskanować z książki na początku, niesamowite jest to, że włączałam odpowiednie piosenki we właściwych momentach, kiedy Ridge grał. Można było niesamowicie poczuć ten klimat!
Szczerze się przyznam, że nie czytałam jeszcze takiej książki, która byłaby poświęcona pasji do tworzenia muzyki, ta jest pierwsza i od tej chwili będę szukać takich częściej, bo to świetne historie!
Zarys bohaterów jest świetny! Zarówno Ridge'a jak i Sydney bardzo polubiłam i przeżywałam ich kłopoty z zapartym tchem. Jeżeli chodzi o postaci drugoplanowe to świetny jest Warren! Po prostu kocham jego sarkazm i poczucie humoru! Zawsze lubię, kiedy w książce pojawiają się tacy bohaterowie, którzy wnoszą do niej humor nawet w scenach smutku- a takich w tej książce jest naprawdę wiele. 
Kurcze! Ja nie wiem jak Colleen Hoover to robi, ale potrafi wycisnąć ze mnie takie emocje, których jeszcze nigdy w życiu nie odczuwałam! Jej styl pisania jest świetny, już nie mówię o pomysłach na te książki. 
Jedynym minusem jak dla mnie jest to, że Ridge nie potrafił wybrać i ciągle ranił Sydney. W pewnym sensie (o dziwo!) go rozumiałam. Jeszcze nigdy nie zdarzyło mi się tak, że rozumiałabym trójkąt miłosny! Naprawdę! NIGDY! Aż do teraz... Rozumiałam jego zachowanie jak i zachowanie Sydney i przeżywałam wszystko razem z nimi czytając strona po stronie z zapartym tchem.

"Nie chcę się z nią żegnać, skoro tak naprawdę wcale nie chcę, żeby odchodziła." 

Po tę książkę z pewnością warto sięgnąć. Pokazuje czym jest prawdziwa miłość i jaką cenę jesteśmy w stanie za nią oddać, a także jak kruche jest ludzkie serce i jak łatwo je zranić. Bohaterowie zmagają się z "może kiedyś" a "właśnie teraz". Niesamowicie klimatyczna historia o miłości, muzyce i uczuciach, zarówno tych, które dotyczą muzyki, jak i zwykłych, ludzkich. Polecam! No i oczywiście już niedługo zabieram się za Hopeless <3

"Hej, serce. Słyszysz mnie? Wypowiadam ci wojnę."

P.S. Podsyłam wam tutaj jedną z piosenek specjalnie napisanych na potrzeby książki, oczywiście pojawia się ona nie raz w tej powieści <3

Buziaki i do następnego,

SilverMoon :*