Miasto szkła- Cassandra Clare

Cześć i czołem książkowe potworki!

Miasto szkła
autor: Cassandra Clare
cykl: Dary Anioła
wydawnictwo: Mag
data wydania: 28 sierpnia 2013
liczba stron: 528
gatunek: fantastyka
moja ocena: 7/10












Parę dni temu skończyłam Miasto popiołów. Książka mi się podobała, dlatego czym prędzej chciałam sięgnąć po Miasto szkła. A oto już dziś pojawia się recenzja tej książki :)

"Nie można wymazać z pamięci wszystkiego, co sprawia ból."

Uwaga! W tym akapicie mogą pojawić się spoilery z poprzednich części!
Po tym, jak Clary i inni Nocni Łowcy stoczyli bitwę na łodzi z Valentinem, Dary Anioła nadal są w jego podsiadaniu, a on rozpłynął się w powietrzu. Żeby dopełnić swoich gróźb i wprowadzić swoje rządy do Idrisu, czyli pokonać Clave potrzebuje trzeciego Daru- lustra, o którym nikt nie słyszał od tysiąca lat. Clary i Jace nie potrafią pogodzić się z tym co ich spotkało, ciężko im przebywać w swoim towarzystwie. Mimo tego martwią się o siebie wzajemnie i starają się chronić. Głowna bohaterka ma już dość bezsilności i postanawia pomóc swojej matce, która jest w dziwnej śpiączce .Żeby ją wybudzić musi dostać się do Alicante. Jednak tam nie jest już bezpiecznie, ponieważ Valentine wciąż próbuje wprowadzić swój plan w życie.
Koniec spoilerów!

"Niestety, człowiek najbardziej nienawidzi kogoś, na kim mu kiedyś zależało."

Zacznę od tego, że tutaj właściwie nie ma jednego narratora. Już można to było zauważyć w pierwszej części, jednak nie było to tak widoczne, jak w tej. Można poznać wszystko oczami Clary, Jace'a, Simona, niekiedy Isabelle, Aleca.. właściwie wszystkich ważniejszych postaci. W sumie uważam, że jest to wielki plus tej książki, dlatego, że Clary nie musiało być wszędzie pełno, żeby poznać bieg wydarzeń innych bohaterów. A jak już jestem przy biegu wydarzeń, to uważam, że książka jest za bardzo przewidywalna. Kiedy rozpoczął się dany wątek już wiedziałam, jak on się zakończy, kto jest kim, co się wydarzy potem. A bohaterowie próbowali do tego dochodzić.. to irytowało. Niemniej jednak historia jest bardzo ciekawa. Śmiem powiedzieć, że lepsza niż Miasto popiołów. Clary, jako główna bohaterka już mnie tak nie denerwowała jak w poprzedniej części i znów ją polubiłam. Cieszę się także, że Simon w końcu się odczepił, bo niemiłosiernie działał mi na nerwy! Muszę również powiedzieć, że autorka świetnie stworzyła miasto Nocnych Łowców- Alicante. Już nie wspominając w ogóle o całym kraju, jakim jest przepiękny Idris. Ogólny klimat powieści i runów został jak najbardziej podtrzymany, co bardzo mi się spodobało, gdyż to dodaje  takiej odmienności od innych książek tego gatunku. Jeżeli chodzi o sam przebieg akcji w książce, to niekiedy niestety rozdziały nudziły, ale zaraz potem pojawiał się jakiś wątek, nad którym fajnie było się zastanowić i śledzić dalsze losy bohaterów. Jednak wydaje mi się, że gdyby skrócić trochę niektórych opisów czy rozdziałów, to książka nie straciłaby na swojej świetności.

"Mogłaby zamknąć oczy, udawać, że wszystko jest w porządku. Wiedziała jednak, że nie da się żyć z zamkniętymi oczami."

Podsumowując- książka jest warta przeczytania i czasu spędzonego przy niej. Fajnie było poznać dalszą historię Nocnych Łowców oraz zagłębić się w starsze czasy, gdy Valentine był jeszcze młody, a Krąg silny i pewny siebie. Zdecydowanie mogę polecić tę książkę i oczywiście z chęcią przeczytam kontynuację, jaką jest Miasto upadłych aniołów. Słyszałam, że ten tom jest nieco gorszy niż poprzednie, jednak o tym przekonam się na własnej skórze.

Pozdrawiam Was cieplutko i do następnego,

SilverMoon <3